Palearktyka
 
Encyklopedia PWN
Palearktyka, kraina palearktyczna,
najrozleglejszy lądowy obszar zoogeogr., eurozjat. część krainy holarktycznej;
obejmuje Europę, północną Afrykę i Płw. Arabski oraz Azję na północ od Himalajów i rz. Jangcy; dla Palearktyki jest charakterystyczny równoleżnikowy układ biomów: tundry, tajgi, lasów zrzucających liście, stepu i pustyni. Do charakterystycznych ssaków Palearktyki można zaliczyć: dzika, sarnę, koziorożce; nieliczne są endemity Palearktyki: 2 rodziny gryzoni — ślepce (Spalacidae) i selewinki (Seleviniidae), a wśród ptaków rodzina płochaczy; fauna gadów i płazów jest uboga; wśród płazów stosunkowo dobrze są reprezentowane płazy ogoniaste — salamandry i traszki, w tym endemiczna rodzina Hynobiidae; endemiczne ryby to rodzaje z rodziny Cobitidae: Cobitis, Misgurnus i Orthrias oraz sum; charakterystyczne dla Palearktyki bezkręgowce to: wśród skorupiaków ośliczki z rodzaju Asellus, podziemne obunogi — studniczki (zachodnia Palearktyka), małż — szczeżuja (Anodonta cygnea), ślimaki — zawójka (Valvata piscinalis) i żyworódka (Viviparus contectus), oraz pijawka Hemiclepsis marginata. Ogromny i zróżnicowany obszar Palearktyki dzieli się na kilka dzielnic zoogeogr.: eurosyberyjską, śródziemnomor., środkowoazjat., mandżurską, tybet.-chiń., saharyjsko-arabską.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia