Palacz Maciej
 
Encyklopedia PWN
Palacz, Palaczyk, Maciej, ur. 20 II 1806, Górczyn k. Poznania (obecnie w granicach Poznania), zm. 11 VII 1885, tamże,
brat Jana, działacz patriotyczny;
walczył w powstaniu listopadowym 1830–31; 1836–46 sołtys Górczyna k. Poznania; ok. 1845 przystąpił do Związku Plebejuszy i wspólnie z Janem Palaczem z polecenia W.M. Stefańskiego przygotowywał chłopów do powstania; 1846–47 więziony, sądzony w procesie berlińskim 1847; 1848 dow. oddziału partyzanckiego w powstaniu wielkopol., ponownie aresztowany; współzał. i czł. Dyrekcji Głównej Ligi Pol.; 1849–55 poseł do sejmu prus.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia