Paasikiviego linia
 
Encyklopedia PWN
Paasikiviego linia,
określenie założeń polityki zagr. Finlandii po II wojnie świat.
wyznaczona i realizowana przez J.K. Paasikiviego, kontynuowana przez U.K. Kekkonena (stąd zw. również linią Paasikiviego–Kekkonena) — kolejnych prezydentów Finlandii (1946–56 i 1956–81), mających w fińskim systemie konstytucyjnym decydujący wpływ na kształtowanie polityki zagr.; wynikała z uznania realiów geopolit. i hist. (sąsiedztwo mocarstwa świat., przegrane wojny z ZSRR 1939–40 i 1941–44) przy jednoczesnym przyjęciu założenia, że ZSRR nie dąży do całkowitego uzależnienia Finlandii; określając oficjalnie jako zasady polityki neutralność w sporach między mocarstwami oraz przyjazne stosunki i współpracę z ZSRR (układ 1948), uznawano, że fińska polityka zagr. musi być prowadzona w sposób umożliwiający jej całkowitą akceptację przez ZSRR (finlandyzacja); osiągniętym celem linii Paasikiviego było zachowanie niepodległego bytu państw. oraz utrzymanie istniejącego ustroju polit. (demokracja parlamentarna) i ekon. (kapitalizm wolnorynkowy), choć nie uniknięto sowieckich interwencji dyplomatycznych również w fińskie sprawy wewn. (protesty wobec składu rządu K.-A. Fagerholma 1958 i przebiegu prezydenckiej kampanii wyborczej 1961).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia