Otomani kultura,
archeol. kultura wczesnej i środkowej epoki brązu (ok. 1900–1400 p.n.e.) na terenach północno-zachodniej części Wielkiej Niz. Węgierskiej w środkowym i górnym biegu Cisy oraz wschodniej części Siedmiogrodu w dorzeczu Kereszu; nazwa od m. Otomani w Rumunii;
Otomani kultura
Encyklopedia PWN
osiedla otwarte i obronne na tallach, czasami z wydzielonym akropolem; gł. zajęcie ludności — uprawa ziemi, także hodowla zwierząt domowych, myślistwo i rybołówstwo; rozwinięta obróbka brązu (czekany, miecze, groty oszczepów) i złota (ozdoby); szkieletowy obrządek pogrzebowy — zmarłych układano w płaskich grobach, w pozycji skurczonej, na boku; ceramika technicznie doskonała, zdobiona guzami, spiralami i kanelurami; nazwa od m. Otomani w Rumunii.
