Organizacja Polska
 
Encyklopedia PWN
Organizacja Polska (OP),
tajna organizacja wewnętrzna Obozu Nar.-Radykalnego, powołana IV 1934;
składała się z kilku stopni wtajemniczenia uporządkowanych hierarchicznie — najniższy stopień „S” (sekcja), następnie „C” (Czarniecki), „Z” (Zakon Nar.) — kierowanych przez Kom. Wykonawczy (przewodniczący W. Martini); najwyższą władzę OP stanowił trzyosobowy poziom „A” (Kom. Polit.) o nieujawnionym składzie; gł. działacze OP: T. Gluziński, J. Jodzewicz, W. Kozłowski, W. Marcinkowski, J. Mosdorf, M. Ostromecki, H. Rossmann; X 1939 po przejściu do konspiracji skład OP został zrekonstruowany; kolejni przewodniczący Kom. Wykonawczego: S. Nowicki, T. Salski; przewodniczący Kom. Polit.: W. Brodowski, S. Kasznica, K. Romer, B. Sobociński; OP podlegały organizacje zewn., m.in. Organizacja Wojskowa Związek Jaszczurczy, organizacje środowiskowe: „Załoga” (robotnicza), Związek Działaczy Lud. („Zydel”), Związek Adwokatów Pol., Związek Odbudowy Prawa, Młodzież Wielkiej Polski, Wiara i Wola (kobieca); 1942–44 czł. Kom. Wykonawczego OP, jako przedstawiciele ONR, wchodzili w skład Prezydium Tymczasowej Narodowej Rady Politycznej; 1945–47 OP rozbita aresztowaniami, zaprzestała działalności.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia