Ochryda, Ohrid,
m. w południowo-zachodniej Macedonii Północnej, nad Jez. Ochrydzkim.
Ochryda
Encyklopedia PWN
Ośrodek adm. Regionu Pd.-Zachodniego. — 55 tys. mieszk. (2009). Założona na miejscu gr. osady Lichnidos; w IX w. zabrana Bizancjum przez Bułgarów stała się ośr. piśmiennictwa słow.; 976–1018 stol. państwa zachodniobułgarskiego i siedziba patriarchy; od 1344 w państwie serb. Stefana Duszana; po zajęciu przez Turków (koniec XVI w.) z czasem ośr. sandżaku; 1913 przyłączona do Serbii. Ośr. turyst.-wypoczynkowy; port rybacki; przemysł włók.; rzemiosło artyst.; festiwale muzyki i folkloru; muzeum, galeria ikon z XII–XVII w., pozostałości amfiteatru rzymskiego oraz cytadeli i fortyfikacji (XI–XV w.); resztki 6 bazylik wczesnobizant., liczne cerkwie, m.in. Św. Sofii (XI w., na ruinach bazyliki z V w., narteks XIV w.) z freskami (XI–XIV w.), Św. Jana Ewangelisty (XIII w., malowidła), Św. Klemensa (koniec XIII w., freski 1295 i XIV w.), z XIV w.: Św. Mikołaja Bolnickiego, Matki Bożej Bolnickiej, Św. Dymitra, wszystkie z malowidłami; zabytki i przyroda Ochrydy zostały wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO. W pobliżu O. port lotniczy.
