Nowy Ład
 
Encyklopedia PWN
Nowy Ład, ang. New Deal Wymowa,
antykryzysowa polityka społeczno-gospodarcza, realizowana 1933–39 w USA przez administrację prezydenta F.D. Roosevelta;
celem New Deal było zwalczenie następstw wielkiego światowego kryzysu gospodarczego, a podstawowym założeniem — aktywna rola państwa w ożywieniu gospodarki i złagodzeniu jego społecznychskutków przez specjalną politykę pieniężną, poddanie wielkich spółek kontroli państwa, rozwój inwestycji państwowych, organizowanie robót publicznych, odrodzenie rolnictwa (m.in. subsydia i kredyty dla farmerów), pomoc dla bezrobotnych i ich rodzin; realizację New Deal umożliwiły antykryzysowe ustawy Kongresu, przyjęte podczas tzw. 100 dni (9 III–16 VI 1933), dotyczące spraw pomocy dla farmerów i zmian w administracji (powołanie agend federalnych dla realizacji programu reform, m.in. Tennessee Valley Authority); nieprzychylne Rooseveltowi orzecznictwo Sądu Najwyższego 1935–36 uniemożliwiło wprowadzenie części reform; New Deal stanowił realizację programu reform tzw. ery postępowej; stworzył podstawy interwencjonizmu państwowemu w USA; teoretyczną podstawą New Deal był keynesizm.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia