Niemiecki Bank Federalny
 
Encyklopedia PWN
Niemiecki Bank Federalny, niem. Deutsche Bundesbank Wymowa,
niemiecki bank centralny,
założony 1957, jako kontynuacja Banku Krajów Niemieckich, Bank Deutscher Länder (działającego 1948–57), główna siedziba we Frankfurcie n. Menem; pełni funkcje banku państwa, banku emisyjnego i banku banków; jest autonomiczny, niezależny od rządu, ale do jego zadań należy wspieranie rządowej polityki gospodarczej; reguluje obieg pieniądza i prowadzi politykę kredytową, zarządza rezerwami dewizowymi i złota; we współpracy z Federalnym Biurem Nadzoru Bankowego prowadzi nadzór nad działalnością in. banków; ma 9 regionalnych biur krajowych oraz 140 oddziałów; od 1998 jest członek Europejskiego Banku Centralnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia