Niemczańsko-Strzelińskie, Wzgórza

Niemczańsko-Strzelińskie, Wzgórza,

wzniesienia we wschodniej części Przedgórza Sudeckiego, między G. Sowimi na zachodzie, Niz. Śląską na północy i wschodzie i Obniżeniem Otmuchowskim na południu;

zbud. z gnejsów, gabra, serpentynitów, granitu, pokrytych częściowo osadami czwartorzędowymi; region rozczłonkowany dolinami Oławy, Ślęży i ich dopływów na szereg oddzielnych grzbietów i masywów; najwyższe — wzgórza: Bielawskie (458 m), Krzyżowe (407 m) i Strzelińskie (393 m); partie szczytowe zalesione; w obniżeniach urodzajne gleby, m.in. czarne ziemie; rolnictwo (pszenica, buraki cukrowe); k. Strzelina największe w Europie kamieniołomy granitu; eksploatacja rud magnezu i niklu (Szklary); gł. m.: Ziębice, Strzelin (na granicy regionu).