Nida
 
Encyklopedia PWN
Nida, w górnym biegu, do ujścia Czarnej Nidy, zw. Białą Nidą,
rz., lewy dopływ Wisły, płynie przez Wyż. Kielecką i Nieckę Nidziańską do Kotliny Sandomierskiej, w woj. świętokrzyskim;
Położenie w państwie: Polska
Dopływ rzeki: lewy dopływ rzeki: Wisła
Długość: 151 km (z Białą Nidą)
Powierzchnia dorzecza: 3,9 tys. km2
Przepływ średni: 19 m3/s (1951-90, w środk. biegu (Pińczów))
Główne rzeki zasilające: Łosośna, Czarna Nida, Brzeźnica, Mierzawa
Główne miejscowości: Pińczów
źródła na północny wschód od m. Szczekociny; płynie na wschód, przez Nieckę Włoszczowską, częściowo zabagnioną i miejscami dość szeroką doliną; od ujścia Czarnej Nidy w Żernikach płynie na południe i południowy wschód przełamując się przez pasma i garby z epoki kredowej, uchodzi we wsi Nowy Korczyn; średni przepływ w pobliżu ujścia 22 m3/s; maks. rozpiętość wahań stanów wody w dolnym biegu 2,4 m; gł. dopływy: Łosośna, Czarna Nida (l.), Mierzawa (pr.); nad N. leży m. Pińczów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia