Nevada

Nevada

[nıwạ̈də] ,

stan w zachodniej części USA;

pow. 286,4 tys. km²; 3,0 mln mieszk. (2018), jeden z najrzadziej zamieszkanych stanów USA; stol. Carson City, gł. m.: Las Vegas i Reno (których zespoły miejskie skupiają ok. 85% ludności stanu). Powierzchnia wyżynno-górzysta (Wielka Kotlina). Klimat górski w strefie podzwrotnikowej, wybitnie suchy; średnia temp. na wys. 1200–1400 m w styczniu od –4°C na północnym zachodzie do 4°C na południu, w lipcu 20–22°C; roczna suma opadów 200–400 mm; południowo-wschodnią część odwadnia rz. Kolorado, większa część stanu to tereny bezodpływowe, pustynne i półpustynne z jukkami i kaktusami w części południowej i pustyniami piołunowymi lub słonymi w środkowej; w górach lasy szpilkowe; liczne solniska. Eksploatacja rud miedzi, manganu i rtęci, srebra, złota; na rz. Kolorado wielka zapora i elektrownia wodna — Hoover Dam; hutnictwo metali nieżel., przemysł elektroniczny, chem., materiałów budowlanych; hodowla bydła, owiec; na terenach sztucznie nawadnianych uprawa bawełny, pszenicy, kukurydzy i warzyw; dobrze rozwinięta sieć drogowa; transkontynent. linie kol.; duże znaczenie ma turystyka; Las Vegas i Reno — największe w USA ośr. gier hazardowych.

Historia.

W 2. poł. XVIII w. na obszar obecnego stanu docierali misjonarze hiszp., do 1821 wchodził w skład hiszp. wicekrólestwa Nowej Hiszpanii, następnie Meksyku; na pocz. XIX w. penetrowany przez podróżników i kupców amer.; 1848 zdobyty przez USA w wyniku wojny meksyk. 1846–48, włączony do zorganizowanego 1850 terytorium Utah; od ok. 1850 osadnictwo mormonów; po odkryciu 1859 złota i srebra w Comstock Lode gwałtowny napływ osadników (eksploatacja złóż do końca XIX w.); od 1861 odrębne terytorium N., 1864 przyjęte do Unii jako stan; na pocz. XX w. odkrycie nowych złóż srebra, złota oraz miedzi i odrodzenie górnictwa; od 1951 rejon podziemnych prób nuklearnych.

Las Vegas, jedno z kasyn