Nearktyka
lądowy obszar zoogeogr., amer. część krainy holarktycznej, obejmująca Amerykę Północną wraz z Grenlandią i wyżyny meksykańskie Ameryki Środkowej.
[gr. néos ‘nowy’, árktos ‘północ’],
kraina nearktyczna,
Nearktyka
Encyklopedia PWN
Równoleżnikowy układ biomów, charakterystyczny dla Palearktyki, jest w Nearktyce nieco zmieniony przez południkowy przebieg gł. łańcuchów górskich, lecz są tu również tundra, tajga, lasy liściaste zrzucające liście, step (preria) i pustynia. Zwierzętami charakterystycznymi dla Nearktyki są z drapieżnych: grizli, baribal, szop pracz, borsuk amer. (Taxidea), norka amer.; z parzystokopytnych: bizon, owca kanadyjska, widłoróg, kozioł śnieżny; wśród gryzoni: endemiczne rodziny Aplodontidae (sewele), Heteromyidae (szczuroskoczki), Geomyidae (gofery), bardzo liczne gat. chomikowatych (np. rodzaj Peromyscus — myszaki) i wiewiórkowatych, w tym pieski preriowe (nieświszczuki) i gat. z rodzajów Tamias (pręgowiec) i Eutamias. Wśród ptaków charakterystyczne dla Nearktyki są: indyki, tyrankowate, lasówki, kilka endemicznych sójek z rodzaju Cyanocitta oraz herbowy ptak USA — bielik amer.; spośród płazów zaś ambystomy. Bardzo bogata jest ichtiofauna, szczególnie w ogromnych dorzeczach Missisipi i Missouri; charakterystyczne endemiczne ryby to amia, Lepisosteus (niszczuka) i całe rodziny: Centrarchidae, Hyodontidae, Ictaluridae. Wśród bezkręgowców endemiczne są raki z podrodziny Cambarinae, podziemne obunogi z rodzaju Stygobromus (ponad 100 gat.). Wielkie bogactwo gatunkowe i wysoki stopień endemizmu zanotowano wśród małży z rodziny Unionidae. Wśród owadów wodnych jest wiele endemicznych rodzajów chruścików, jętek i widelnic.
Krzysztof Jażdżewski
