Narwik
 
Encyklopedia PWN
Narwik, Narvik Wymowa,
m. w północnej Norwegii, w okręgu Nordland, nad Ofotfjorden (M. Norweskie).
Założony 1887. W II wojnie świat. 9 IV 1940 zajęty przez Niemców; IV–VI rejon walk wojsk norweskich i od 14 IV alianckiego korpusu ekspedycyjnego (w jego składzie Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich pod dowództwem gen. Z. Szyszko-Bohusza); 27–28 V odbicie miasta, 3–8 VI ewakuacja; w walkach mor. w rejonie N. udział pol. niszczycieli: Gromu (zatopiony), Burzy i Błyskawicy oraz statków pasażerskich jako transportowców wojska. Ważny, nie zamarzający port wywozu szwedz. rud żelaza z pobliskich okręgów Kiruna i Gällivare; przemysł metal., rybny, stocznia remontowa.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Narwik, cmentarz, groby polskich żołnierzyfot. J. Makowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia