Nadwórna, Nadwirna, Nadvirna,
m. na Ukrainie, w obwodzie iwano-frankowskim, na Podkarpaciu, nad Bystrzycą Nadwórniańską (dorzecze Dniestru).
Nadwórna
Encyklopedia PWN
— 20 tys. mieszk. (2003). Wzmiankowana w połowie XIV w.; rozwój N. związany z eksploatacją soli; XVII–XVIII w. duży ośrodek rzemieślniczy; 1772–1918 w zaborze austr.; od 2. poł. XIX w. wydobycie ropy naftowej w N. i okolicy; od 1894 połączenie kol.; podczas I wojny świat., 24 X 1914 zwycięskie walki oddziałów II Brygady Legionów Pol. pod dowództwem gen. K. Trzaski-Durskiego z ros. pułkami Kaukaskiej Dywizji Kozackiej; w okresie międzywojennym w granicach Polski, siedziba powiatu; IX 1939–1941 pod okupacją sowiecką, 10 II 1940 NKWD deportowało ok. 1,5 tys. Polaków na Syberię, 300 rozstrzelano na miejscu, a 22 VI 1941 — 80; 1941–44 pod okupacją niem., 1941–XII 1942 getto (kilka tys. osób; podczas likwidacji getta Niemcy rozstrzelali ok. 3,8 tys. Żydów, pozostałych wywieźli do ośrodka zagłady w Bełżcu); 1940–44 rejon konspiracji AK i NSZ; 1945–91 w Ukr. SRR. Rafineria ropy naftowej, kombinat drzewny, przemysł spoż. (mleczarski), materiałów budowlanych; węzeł drogowy przy linii kol. Iwano-Frankowsk–Rachów. W pobliżu N. wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego.
