Musset 
, ur. 11 XII 1810, Paryż, zm. 2 V 1857, tamże,
pisarz fr.; jeden z gł. przedstawicieli romantyzmu;
[müsẹ]
Alfred de , ur. 11 XII 1810, Paryż, zm. 2 V 1857, tamże,
Musset Alfred
Encyklopedia PWN
czł. Akad. Fr.; jeden z gł. przedstawicieli romantyzmu; najważniejszymi tematami twórczości Musseta — pełnej ironii, lekkości i fantazji, a zarazem głęboko lirycznej — są: miłość z jej wszelkimi odcieniami (poet. cykl Noce 1835–37, powstały po dram. zerwaniu z G. Sand; komedie, m.in. Kaprysy Marianny 1833, Fantazjo 1833, Nie igra się z miłością 1834), niepokoje pokolenia owładniętego romant. „chorobą wieku” (autobiogr. powieść Spowiedź dziecięcia wieku 1836, wyd. pol. 1880; szekspirowski dramat Lorenzaccio 1834); ponadto nowele (Dzieje białego kosa 1852, Muszka 1853, łączne wyd. pol. 1975), eseje kryt.; pol. wybór utworów teatr. M. (ogłaszanych gł. w „Revue des Deux Mondes”, a zebranych w Comédies et proverbes 1840–53): Komedie (t. 1–2 1920–21); pol. wybory poezji: Poezje (1890 i 1957).
