Murawjow Michaił N.
 
Encyklopedia PWN
Murawjow Michaił N., hrabia (od 1864), zw. Wieszatielem, ur. 12 X 1796, Moskwa, zm. 10 IX 1866, Petersburg,
generał rosyjski;
w młodości czł. tajnych związków dekabrystów, aresztowany i uniewinniony 1826; od 1828 wicegubernator witebski i mohylewski, 1831–35 grodzieński, a od 1835 kurski; prześladowca więźniów polit.; 1857–61 min. dóbr państw. Rosji i przeciwnik uwłaszczenia; 1861–65 generał-gubernator Litwy z nieograniczonymi pełnomocnictwami; krwawo stłumił powstanie styczniowe na Litwie i Białorusi, gdzie wprowadził bezwzględny terror, za co otrzymał tytuł hrabiego, a przez opinię społ. napiętnowany został jako „wieszatiel”; po podaniu się do dymisji 1866 przewodniczący Komisji Śledczej w sprawie iszutinowców; Pamiętniki Michała Mikołajewicza Murawiewa „Wieszatiela” 1863–1865 (publikowane 1885–95 w czasopismach, wyd. pol. 1916).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia