Morawy, Morava,
kraina historyczna we wschodnich Czechach, w dorzeczu Morawy i górnej Odry, od północy granicząca z Polską, od wschodu ze Słowacją, od południa z Austrią;
Morawy
Encyklopedia PWN
region gęsto zaludniony z dobrze rozwiniętym rolnictwem i silnie uprzemysłowiony; gł. miasta i ośr. przem.: Brno, Ostrawa, Ołomuniec, Zlín.
Historia. W starożytności zamieszkane przez plemiona celtyckiego, a po nich przez germańskich Kwadów; w VI w. zasiedlone przez Słowian; zjednoczenie plemion morawskich w IX w. dało początek Państwu Wielkomorawskiemu; po jego upadku na pocz. X w. M. stały się obiektem polit. rywalizacji czeskiej, węg. i pol.; w 1. poł. XI w. opanowane przez Czechów; 1182–97 margrabstwo zależne od Rzeszy; 1349–1411 w rękach bocznej linii czeskiej Luksemburgów; w czasie wojen husyckich pozostały przy katolicyzmie; 1468–90 pod władzą króla węg. Macieja Korwina, po jego śmierci wróciły do Czech; zniszczone w czasie wojny trzydziestoletniej i wojen śląskich; za Marii Teresy wyodrębnione z Czech i podporządkowane bezpośrednio Wiedniowi; od 1849 odrębny kraj cesarstwa austr.; od 1918 w Czechosłowacji; od 1993 w Czechach.
