Monroe James

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Monroe

[mənrọ^u]

James , ur. 28 IV 1758, Westmoreland (stan Wirginia), zm. 4 VII 1831, Nowy Jork,

amer. polityk, dyplomata, prawnik.

Uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjedn. (1775–83), 1783–86 delegat do Kongresu Kontynentalnego; 1790–94 senator, zwolennik Th. Jeffersona i Partii Demokr.-Republikańskiej; 1794–96 poseł we Francji; 1799–1802 gubernator Wirginii; 1802–03 poseł nadzwyczajny we Francji, wraz z R.R. Livingstonem dokonał 1803 zakupu Luizjany; 1803–06 poseł w Wielkiej Brytanii; 1811–17 sekr. stanu, 1814–15 także sekr. wojny; 1817–25 prezydent; w okresie jego prezydentury USA zawarły 2 porozumienia z Wielką Brytanią: w sprawie demilitaryzacji Wielkich Jezior (1817) i granicy z Kanadą (konwencja 1818), będące uzupełnieniem pokoju gandawskiego (1814), oraz 1819 zakupiły od Hiszpanii Florydę, a 1822 uznały niepodległość republik Ameryki Południowej; 1823 sformułował zasady doktryny Monroego.