Mikołów

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Mikołów,

m. pow. w województwie śląskim, na Wyż. Katowickiej, nad Jamną (lewy dopływ Kłodnicy), w południowej części GOP.

Ludność miasta: ogółem — 40,9 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 517,7 os/km² (2019)

Powierzchnia: 79 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 18°54′E, szerokość geograficzna: 50°10′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1547

Oficjalne strony WWW: www.mikolow.um.gov.pl

gród kasztelański na szlaku handl. Śląsk–ziemia krak., wzmiankowany 1222; w XIV w. należał do księstwa raciborskiego; ośr. górniczo-hutn.; od XIV w. pod zwierzchnictwem Czech, dzielił losy polit. Śląska; od 1742 w państwie pruskim; prawa miejskie 1547; w XVI–XVII w. ważny ośrodek handlu bydłem na drodze z Mołdawii i Ukrainy na Śląsk i Morawy; w XIX w. rozwój przemysłu (m.in. Huta Waltera 1856, Mikołowska ok. 1850); ośr. pol. ruchu wydawniczego (1845 drukarnia T. Nowackiego, od 1875 wydawnictwa K. Miarki), 1896 w Mikołowie powstało Katol. Tow. Robotnicze, 1908 — koło śpiewacze Harmonia; udział mieszkańców w powstaniach śląskich 1919–21; w wyniku plebiscytu, od 1922 w Polsce; w czasie okupacji niem. 3 oddziały robocze jeńców sowieckich z obozu w Łambinowicach i Cieszynie. Od 1999 siedziba powiatu. Ośr. przem.-usługowy: kopalnia doświadczalna Gł. Inst. Górnictwa — Barbara; przemysł elektromaszynowy, chem., materiałów budowlanych, poligraficzny, spoż., papierniczy; węzeł drogowy; w północno-zachodniej części M. nad rz. Jamna (dopływ Kłodnicy) tereny rekreacyjne; kościoły: późnogot. (XVI w., przebudowany), neorom. (XIX w.) i neogot. ewangelicki (XIX w.), synagoga (XIX w.); domy (XVIII–XIX w.).