Michałkow Nikita S.
 
Encyklopedia PWN
stworzył nowy w sowieckim kinie typ bohatera — robotnika o mentalności inteligenckiej (m.in. Chodząc po Moskwie 1963 G. Daneliji, Apel odważnych 1966 D. Chrabrowickiego); grał także w filmach kostiumowych (m.in. Szlacheckie gniazdo 1969 A. Michałkowa-Konczałowskiego, Stancyonnyj smotritiel 1972 S. Sołowjowa, Gorzki romans 1984 E. Riazanowa); jako reżyser odchodził od tzw. radzieckości. posługując się pastiszem (Niewolnica miłości 1976, Pięć wieczorów 1979 wg A. Wołoszyna), ironią (Krewniacy 1982, Bez świadków 1983), odwoływał się do trwałych wartości kultury ros. (Niedokończony utwór na pianolę 1977 wg A. Czechowa, Obłomow 1980 wg I. Gonczarowa); mistrzowskie filmy rozrachunkowe: Urga (1991 — nagrodzony Felixem 1993), Spaleni słońcem (1994, nagrodzony Oscarem 1995), nostalgiczny melodramat Cyrulik syberyjski (1998).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia