Maria Kazimiera d’Arquien

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Maria Kazimiera d’Arquien

[m. k. darkję̣],

zw. Marysieńką, ur. 28 VI 1641, k. Nevers, zm. 30 I 1716, Blois,

królowa polski od 1674; córka Henryka margrabiego de la Grange d’Arquien i Franciszki de la Chârtre de Brillebaut, ochmistrzyni Marii Ludwiki.

Początkowo dwórka Ludwiki Marii, 1658 poślubiła wojewodę kijowskiego J. Zamoyskiego, a 1665 — Jana Sobieskiego; przyczyniła się do wyniesienia męża na tron pol. przez stronnictwo fr.; wywierała duży wpływ na sprawy polit., zwolenniczka sojuszu pol.-fr.; od 1699 przebywała w Rzymie, a od 1714 we Francji. W pałacu w Wilanowie portrety M.K. pędzla J. Tretki i A. Altomontego oraz wizerunek w plafonie C. Callota Jutrzenka.

Bibliografia

M. KOMASZYŃSKI Maria Kazimiera d’Arquien Sobieska, królowa Polski 1641–1716, Warszawa 1984.