Mamun, Al- Abu al-Abbas
 
Encyklopedia PWN
Mamun, Al- Abu al-Abbas, Abū al-‘Abbās ‘Abd Allāh al-Ma‘mūn, ur. 14 IX 786, Bagdad, zm. VIII 833, k. Tarsu,
siódmy kalif z dynastii Abbasydów, drugi syn Haruna ar-Raszida;
zdobył tron po pokonaniu starszego brata — kalifa Al-Amina; uśmierzał wewn. bunty (Alidzi, charydżyci), prowadził wojny z Bizancjum; zasłynął jako mecenas sztuki i nauki; zał. Bajt al-Hikma [‘dom mądrości’] w Bagdadzie — akad. skupiającą uczonych i literatów (tłumaczono w niej dzieła gr. na język arab.), obserwatorium astr. i szkoły medyczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia