Maj Bronisław
 
Encyklopedia PWN
Maj Bronisław, ur. 19 XI 1953, Łódź,
poeta, krytyk literacki i historyk literatury;
od 1979 pracownik nauk. Uniwersytetu Jagiellońskiego; po wprowadzeniu stanu wojennego 1981 związany z wydawnictwami drugiego obiegu; zał. (1983) i redaktor nacz. mówionego periodyku lit. „NaGłos” — od 1990 w wersji drukowanej; 1993–96 autor stałego felietonu w krak. dodatku „Gazety Wyborczej” (wybór Kronika wydarzeń artystycznych, kulturalnych, towarzyskich i innych 1997); liryka refleksyjna o problematyce egzystencjalnej i metafiz., m.in. zbiory Wspólne powietrze (1981), Zagłada Świętego Miasta (Londyn 1986), Zmęczenie (1986), Światło (1994); studia o poezji T. Gajcego; 1984 otrzymał nagrodę Fundacji Kościelskich, 1995 — nagrodę pol. Pen Clubu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia