Magnificat
 
Encyklopedia PWN
Magnificat,
pierwsze słowo i tytuł łacińskiej wersji hymnu Marii z Ewangelii Łukasza („Uwielbia dusza moja Pana...”);
słowami hymnu Maria miała odpowiedzieć na pozdrowienie św. Elżbiety, wielbiąc Boga i jego dzieła oraz dziękując za to, co dla niej uczynił; M. wywarł wpływ na pobożność maryjną; w liturgii jest stałym elementem nieszporów; od XV w. opracowywano M. wielogłosowo (J. Dunstable, G. Dufay), w okresie renesansu — w stylu a cappella (O. di Lasso, G.P. da Palestrina), w okresie baroku — w stylu koncertującym z udziałem instrumentów (u J.S. Bacha w formie kantaty); w Polsce M. pojawia się w twórczości Mikołaja z Radomia, M. Zieleńskiego, M. Mielczewskiego, J. Różyckiego, K. Pendereckiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia