Madani, Al- Izz ad-Din
 
Encyklopedia PWN
Madani, Al- Izz ad-Din, ‘Izz ad Dīn al-Madanī, ur. 1938, Tunis,
arabski prozaik, dramatopisarz i teoretyk literatury z Tunezji;
od 1961 współpracował z czasopismami „Al-Lugha” [‘język’] i „Al-Fikr”’ [‘myśl’]; w połowie lat 60. przebywał we Francji, od 1968 pracował w Tunisie jako sekr. Państw. Komisji do spraw Kultury i Informacji; wydał kilka zbiorów opowiadań oraz utwór Al-Insan as-Sifr [‘człowiek-zero’] (1968), który wywołał burzę w środowisku lit. kraju; swoje poglądy na temat literatury wyraził w pracy Al-Adab at-tadżribi [‘literatura eksperymentu’] (1972); w dramacie wiąże tradycję (turas) ze współczesnością, m.in. Diwan az-Zandż [‘dywan Zandżów’] (1972), w którym w praktyce zastosował własne teorie dotyczące sztuki teatr.; tłumacz m.in. utworów: J.L. Borgesa, F. Kafki, E. Ionesco.
Bibliografia
E. Machut-Mendecka Rozmowa o dramaturgii tunezyjskiej (Izz ad-Din al-Madani), „Dialog” 1982 nr 6.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia