Lubin
 
Encyklopedia PWN
Lubin,
m. powiatowe w województwie dolnośląskim, na Wysoczyźnie Lubińskiej, nad Zimnicą (lewy dopływ Odry).
Ludność miasta: ogółem — 72,4 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 766,5 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 41 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°12′E, szerokość geograficzna: 51°24′N
Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1290
Oficjalne strony WWW: www.lubin.pl
w XII w. gród kasztelański, prawa miejskie ok. 1295; należał do księstwa głogowskiego; od 1331 pod zwierzchnictwem Czech, dzielił losy polit. Śląska; od 1742 w państwie pruskim (zgermanizowana nazwa Lüben); w XIV–XV w. miasto rzemieślniczo-handl.; ośr. sukiennictwa, w XVII–XIX w. płóciennictwa; od XIX w. rozwój przemysłu, m.in. spoż.; od 1871 połączenie kol. z Legnicą i Głogowem; w czasie II wojny światowej zniszczony w ok. 70%; od 1945 w granicach Polski, odbud.; 1742–1975 i od 1999 siedziba powiatu; 31 VIII–2 IX 1982 demonstracje przeciwko stanowi wojennemu, stłumione przez siły bezpieczeństwa (ofiary śmiertelne). Ośr. mieszkaniowy, usługowy i dyspozycyjny Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego; rozwój przemysłu miedziowego przyczynił się do szybkiej rozbudowy Lubina, 1950–89 liczba mieszkańców wzrosła ponad 33-krotnie; kopalnia miedzi i zakład wzbogacania rud, należące do Kombinatu Górniczo-Hutn. „Polska Miedź” SA, ponadto rozwinięty przemysł materiałów budowlanych, metal., odzieżowy i spoż.; wiele przedsiębiorstw budowlano-montażowych, związanych gł. z górnictwem miedzi; klub sport., automobilklub; ruiny got. zamku i fragmenty murów miejskich z XIV w.; późnogot. kościół (XIV w., rozbudowa 1446–1515).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Lubin, kościół MB Częstochowskiej i dawna wieża obronna fot. M. Czaplicki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia