Łowicko-Błońska, Równina

Łowicko-Błońska, Równina,

południowo-zachodnia część Niz. Środkowomazowieckiej, między doliną Bzury i Kotliną Warszawską na północy a Wzniesieniami Południowomazowieckimi na południu;

zdenudowana równina morenowa (obok glin morenowych występują lokalnie iły wstęgowe); wys. ok. 80–100 m; rozcięta licznymi dopływami Bzury (Rawka, Skierniewka, Pisia, Utrata); w południowej części resztki dawnych puszcz: Bolimowskiej i Mariańskiej (Bolimowski Park Krajobrazowy); region roln.; na dobrych glebach pyłowych i czarnych ziemiach rozwinięte sadownictwo i warzywnictwo; ośr. miejskie rozwinięte gł. wzdłuż doliny Bzury (Łowicz, Łęczyca) i ciągów komunik. — linii kol. Warszawa–Skierniewice (Żyrardów, Grodzisk Mazowiecki) i szosy Warszawa–Sochaczew (Błonie).