Limanowski Bolesław
 
Encyklopedia PWN
Limanowski Bolesław, ur. 18 X 1835, Podgórze k. Dyneburga (ob. na Łotwie), zm. 1 II 1935, Warszawa,
ojciec Mieczysława działacz socjalist., historyk, socjolog, publicysta.
1861 organizator manifestacji patriotycznych w Wilnie, skazany na zesłanie; 1870–77 we Lwowie, pierwszy publicysta socjalist.; od 1878 na emigracji, gł. w Szwajcarii; 1881 twórca Ludu Polskiego; 1892 współtwórca Polskiej Partii Socjalistycznej i jej programu, działacz Związku Zagr. Socjalistów Pol.; po rozłamie w PPS (1906) popierał PPS-Frakcję Rewolucyjną; podczas I wojny świat. patronował Legionom Pol. i akcji niepodl. J. Piłsudskiego; 1922–35 senator; badacz dziejów porozbiorowych Polski, zwłaszcza kwestii robotniczej, historii demokracji i socjalizmu pol.; gł. prace: O kwestii robotniczej (1871), Historia demokracji polskiej... (1901), Historia powszechna narodu polskiego 1863–1864 (1909), Stodwudziestoletnia walka narodu polskiego o niepodległość (1916).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia