Leon I Wielki
 
Encyklopedia PWN
Leon I Wielki, święty, data ur. nieznana, Toskania (łac. Tuscja), zm. 10 XI 461, Rzym,
rzym. teolog, papież od 440; kanonizowany; Ojciec Kościoła i od 1754 Doktor Kościoła;
odrzucając monofizytyzm Eutychesa, sformułował naukę o 2 niezmieszanych naturach zjednoczonych w osobie Chrystusa, potwierdzoną następnie przez sobór chalcedoński (451); akcentował prymat biskupa Rzymu; głosił, że w sprawach wiary jest ważny jedynie autorytet Kościoła; występował przeciw pelagianizmowi, manicheizmowi i pryscylianizmowi; ocalił Rzym przed zniszczeniem przez Hunów (452) i Wandalów (455); autor listów i kazań oraz tekstów liturgicznych (Mowy, wyd. pol. 1957).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Rafael, Spotkanie Attyli z Leonem Wielkim nad rzeką Mincio, fresk ze Stanza di Eliodoro w Palazzi Vaticani w Rzymie, 1513fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia