Lebrun Albert
 
Encyklopedia PWN
Lebrun
[löbrę̣]
Albert Wymowa, ur. 29 VIII 1871, Mercy-le-Haut, zm. 6 III 1950, Paryż,
polityk francuski, z wykształcenia inżynier górnictwa;
1900–20 deputowany, od 1920 senator; 1911–19 minister różnych resortów; 1932–40 prezydent Francji; 1940, po klęsce Francji i uchwale Zgromadzenia Nar., przekazał władzę marsz. Ph. Pétainowi; 1943 aresztowany przez Niemców, kilka miesięcy więziony w Bawarii; nie powrócił do czynnego życia politycznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia