Le Duc Tho
 
Encyklopedia PWN
Le Duc Tho
[le duk tho],
właściwie Phan Dinh Khai, ur. 14 X 1911, zm. 13 X 1990,
polityk wietnamski;
1930 jeden z założycieli Indochińskiej Partii Komunistycznej; z powodu swej działalności politycznej więziony (1930–36 i 1939–44) przez Francuzów; 1945 brał udział w założeniu wietnamskiej organizacji niepodległościowej Viet Minh; od 1955–86 członek Politbiura Wietnamskiej Partii Robotniczej (od 1976 pod nazwą Komunistyczna Partia Wietnamu); podczas wojny wietnamskiej (1955–75) nadzorował działania Viet Congu (komunistycznych oddziałów partyzanckich), który pod koniec lat 50. rozpoczął walkę z rządem Wietnamu Południowego; 1973 wstrzymał działania wojenne i był specjalnym wysłannikiem Wietnamu Północnego w negocjacjach amerykańsko–północnowietnamskich w Paryżu (1968–73), za co 1973 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla (wspólnie z H. Kissingerem), której nie przyjął; 1975 nadzorował ofensywę Wietnamu Północnego, która doprowadziła do upadku rządu południowowietnamskiego; podobną rolę pełnił 1978 podczas północnowietnamskiej inwazji w Kambodży.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia