Laforet Carmen, ur. 6 IX 1921, Barcelona, zm. 28 II 2004, Madryt,
pisarka hiszpańska;
Laforet Carmen
Encyklopedia PWN
z jej niewielkiego objętościowo dorobku szczególny rozgłos uzyskała debiutancka, autobiogr. powieść Złuda (1944, wyd. pol. 1962) — pełna goryczy wiwisekcja społeczeństwa napiętnowanego śladami bratobójczego konfliktu 1936–39, na przykładzie barcelońskiej rodziny; w powieści La isla y los demonios (1952) tytułowe „demony” wojny są ukazane na tle sielskiego krajobrazu W. Kanaryjskich, gdzie autorka spędziła lata młodzieńcze; inne utwory L., np. powieści La mujer nueva (1955) — psychol. studium własnego nawrócenia rel., i La insolación (1963), zbiory opowiadań La llamada (1954) i La niña y otros relatos (1970), są obciążone nadmiernym sentymentalizmem.
