Lacan Jacques-Marie Émile
 
Encyklopedia PWN
Lacan
[lakạ̃]
Jacques-Marie Émile, ur. 13 IV 1901, Paryż, zm. 9 IX 1981, tamże,
fr. psychiatra i filozof;
założyciel fr. towarzystw psychoanalitycznych i Paryskiej Szkoły Freudowskiej (1964); wykorzystując pewne wątki myśli G.W.F. Hegla i strukturalizmu (F. de Saussure i C. Lévi-Strauss), zainicjował w filozofii zwrot ku psychoanalizie; głosił tezę, że podłożem fenomenów psychicznych są relacje społ. wyrażane przez strukturę języka i systemy symboli; stworzyło to możliwość kwestionowania priorytetu podmiotu i świadomości w filozofii; De la psychose paranoïque dans ses rapports avec la personalité (1932), Écrits (1966), od 1973 są publikowane kolejne księgi Séminaires; Funkcje i pole mówienia i mowy w psychoanalizie (1996).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia