Labradorskie, Morze
 
Encyklopedia PWN
Labradorskie, Morze, ang. Labrador Sea, fr. Mer du Labrador,
morze Oceanu Atlantyckiego, między Ziemią Baffina, Grenlandią i półwyspem Labrador;
Przynależność do oceanu: Atlantycki, Ocean
Państwa położone nad morzem: Kanada, Grenlandia
Powierzchnia akwenu: 841 tys. km2
Głębokość akwenu: średnia — 1 898 m, maksymalna — 4 316 m
Ważniejsze porty: przeładunkowe: Saint John’s (także port rybacki); inne ważne porty: Nuuk — port rybacki
połączone Cieśniną Davisa z Morzem Baffina, Cieśniną Hudsona — z Zatoką Hudsona, cieśniną Belle Isle — z Zatoką Św. Wawrzyńca; powierzchnia 841 tys. km2, średnia głębokość 1898 m, maksymalna — 4316 m; większą część dna zajmuje Basen Labradorski; pośrodku dna morza ciągnie się w kierunku południowo-wschodnim (do Basenu Nowofundlandzkiego) kanion podmorski o długości ok. 3200 km (średnia względna głębokość 180 m). Temperatura wód powierzchniowych w lutym od poniżej –1°C na północy do 5°C w części południowo-wschodniej, w sierpniu odpowiednio od 5°C do 10°C, zasolenie — 32,5–34,5‰; w zimie pokryte lodami wzdłuż wybrzeży zachodnich; prądy morskie: na zachodzie — Labradorski (zimny, z północy), na północnym wschodzie — Zachodniogrenlandzki (ciepły, z południa). Prąd Labradorski niesie góry lodowe; wysokość pływów od ok. 1,5 m na południu do 6 m na północy; rybołówstwo; porty Nuuk, Saint John’s.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia