Krapkowice

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Krapkowice,

m. powiatowe w województwie opolskim, na północnym skraju Kotliny Raciborskiej, przy ujściu Osobłogi do Odry.

Ludność miasta: ogółem — 16,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 776,2 os/km² (2019)

Powierzchnia: 21 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 17°58′E, szerokość geograficzna: 50°29′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1294

Oficjalne strony WWW: www.krapkowice.pl

wzmiankowane 1275; do 1562 własność książąt opolskich; prawa miejskie 1294; od 1327 pod zwierzchnictwem Czech, dzieliły losy polit. Śląska; od 1742 w państwie pruskim (zgermanizowana nazwa Krappitz); zniszczone w czasie wojen husyckich i wojny trzydziestoletniej (1618–48); 1848 wystąpienia robotnicze; w XIX w. rozwój przemysłu, gł. drzewnego, papierniczego i kamieniarskiego; w czasie II wojny światowej 7 hitl. obozów pracy przymusowej, oddziały robocze jeńców bryt. i radzieckich (więźniowie pracowali w zakładach celulozowo-papierniczych); od 1945 w Polsce; 1961 do Krapkowic włączono osiedle Otmęt; 1954–75 i od 1999 siedziba powiatu. Zakłady papiernicze, maszyn. (urządzenia dla przemysłu papierniczego, konstrukcje stalowe), obuwnicze i spoż. (przetwórstwo mleka); przedsiębiorstwo systemów izolacyjnych, elektrociepłownia; got. kościół (XIV–XVI w., przebudowany po 1722 i w XIX–XX w.); barok. pałac z dziedzińcem krużgankowym (1678, przebudowa po 1772); fragmenty murów miejskich (XIV–XVI w.). W pobliskiej wsi Dobra ośr. wypoczynkowy PTTK nad niewielkim zalewem utworzonym na Białej, a we wsi Rogów Opolski w późnorenes. zamku bogata kolekcja starodruków (2300 woluminów).