Kościół krajowy
 
Encyklopedia PWN
Kościół krajowy, niem. Landeskirche,
nazwa rodzajowa każdego z 24 regionalnych ewangelickich Kościołów luterańskich, reformowanych lub unijnych, działających na określonym historycznie terenie i mających własną strukturę organizacyjną, aczkolwiek należących do jednego Kościoła ewangelickiego w Niemczech.
Kościoły krajowe wywodzą się z czasów reformacji, kiedy patronat nad rozwijającymi się na poszczególnych terenach Kościołami ewangelickimi sprawowali właściwi im władcy świeccy; zawarty 1555 pokój augsburski uznał wyznaniowy podział Niemiec i książęta Rzeszy zaczęli wprowadzać w podległych im państwach wyznawaną przez siebie religię (w myśl sformułowanej wówczas zasady: cuius regio, eius religio ‘czyje panowanie, tego religia’); charakter krajowy mają również Kościół ewangelicko-luterański i Kościół ewangelicko-reformowany w Polsce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia