Konwent Narodowy
 
Encyklopedia PWN
Konwent Narodowy, fr. Convention Nationale,
zgromadzenie ustawodawcze w okresie rewolucji francuskiej 1789–99;
rozpoczął działalność zniesieniem monarchii (21 IX) i proklamowaniem republiki (22 IX); ugrupowania polityczne wewnątrz Konwentu Narodowego: żyrondyści, jakobini (lewica zw. górą) oraz chwiejne centrum zw. bagnem (francuskie marais) lub równiną (francuskie plaine). Początkowo w Konwencie Narodowym przeważali żyrondyści; wiosną 1793 w Konwencie Narodowym wzrosły wpływy jakobinów: 10 III utworzono trybunał rewolucyjny, 6 IV Komitet Ocalenia Publicznego (ośrodek władzy wykonawczej K.N., rząd dyktatury jakobińskiej) i Komitet Bezpieczeństwa Powszechnego (odpowiedzialny za politykę terroru); 2 VI Konwent Narodowy wydał Trybunałowi Rewolucyjnemu 22 przywódców żyrondystów, których zasądzono i stracono; zdominowany przez jakobinów zorganizował obronę Francji przed wrogiem zewnętrznym (koalicja) i wewnętrzną kontrrewolucją; na wsi zlikwidował stosunki feudalne oraz przeprowadził reformę szkolnictwa; wraz z upadkiem Robespierre’a załamała się dyktatura jakobinów (27 VII 1794 przewrót termidoriański). W okresie termidoriańskim, po stłumieniu powstań ludu Paryża, Konwent Narodowy uchwalił 23 IX 1795 konstytucję (umocnienie władzy centralnej, przy jednoczesnym zniesieniu powszechnego prawa wyborczego, wprowadzeniu cenzusu majątkowego i dwuizbowego parlamentu); 26 X 1795 Konwent Narodowy został rozwiązany przez dyrektoriat.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Konwent Narodowy, posiedzenie w 1794, podczas którego skazano na śmierć Lavoisiera (z lewej), gwasz P.E.Le Sueura — Musée Carnavalet, Paryżfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia