Komitet Ocalenia Publicznego
 
Encyklopedia PWN
Komitet Ocalenia Publicznego, fr. Comité de Salut Public,
w okresie rewolucji francuskiej 1789–99 organ władzy wykonawczej, rząd dyktatury jakobinów;
powołany przez Konwent Narodowy 6 IV 1793 dla nadzorowania ministrów i koordynowania wysiłków obronnych, kierował polityką wewnętrzną i zagraniczną Francji; podlegały mu wszystkie organa administracyjne i armia (którą powiększył i zreorganizował); opierał się na klubach jakobinów, których przywódcy sprawowali kierowniczą rolę w K.O.P. (tzw. triumwirat jakobinów: M. Robespierre, A.L. Saint-Just i G. Couthon); po załamaniu się dyktatury jakobinów kompetencje K.O.P. ograniczono do spraw wojskowych i dyplomacji; rozwiązany 1795.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia