Koch Robert
 
Encyklopedia PWN
Koch Robert, ur. 11 XII 1843, Clausthal, zm. 27 V 1910, Baden-Baden,
niemiecki lekarz i bakteriolog; współtwórca nowoczesnej bakteriologii i nauki o chorobach zakaźnych.
Kalendarium
Urodził się 11 XII 1843 w Clausthal.
Koch pochodził z wielodzietnej rodziny (miał dwanaścioro rodzeństwa). Jego ojciec był inżynierem górnictwa, dziadek i stryj — geologami. Robert jak młody człowiek również kolekcjonował minerały, owady, mchy, porosty. Koch początkowo studiował nauki humanistyczne na uniwersytecie w Getyndze, ale wkrótce przeniósł się na wydział lekarski tej uczelni, by studiować medycynę. Od 1865 był lekarzem obwodowym w Wolsztynie (niemieckie Wollstein, Poznańskie).
Pierwsze badania i odkrycia
W 1871 dostał w prezencie urodzinowym od żony mikroskop. W czasie wolnym od zajęć zaczął obserwować drobnoustroje, dochodząc w tym do ogromnej wprawy. Stosował metodę barwienia, a także fotografię. W skromnym własnym laboratorium dokonał pierwszych ważnych odkryć, m.in. opisał zarodniki laseczki wąglika (1876), gronkowca (1878), co przyniosło mu wkrótce międzynarodową sławę.
Praca zawodowa i naukowa
Podczas wojny francusko-pruskiej (1870–71) Koch był lekarzem w armii pruskiej. W 1880 został przeniesiony do Berlina, gdzie rozpoczął pracę w Państwowym Urzędzie Zdrowia. W tym okresie udoskonalił technikę badań bakteriologicznych, wprowadził nowe pożywki i metody barwienia preparatów, m.in. opisał techniki utrzymywania czystych kultur bakteryjnych na podłożu stałym. W 1882 odkrył prątek gruźlicy (nazywany też prątkiem Kocha), a rok później w czasie wyprawy do Egiptu — przecinkowca cholery. W 1885 został profesorem higieny na uniwersytecie w Berlinie, a 1891 — dyrektorem zorganizowanego dla niego instytutu chorób zakaźnych tamże (Institut für Infektionskrankheiten, później Robert-Koch-Institut).
W 1904 poświęcił się wyłącznie pracy naukowej oraz podróżom (głównie do Afryki i Indii); w trakcie podróży odkrył m.in. drobnoustrój Chlamydia trachomatis wywołujący jaglicę, pracował też nad śpiączką afrykańską.
W wyniku długoletnich prac nad gruźlicą i sposobem jej leczenia Koch odkrył tuberkulinę (która — mimo że nie znalazła zastosowania w lecznictwie — jest szeroko wykorzystywana w diagnostyce gruźlicy i badaniu procesów uczuleniowych w tej chorobie; tuberkulinowe odczyny). W 1905 otrzymał Nagrodę Nobla.
Osobowość, życie rodzinne
Koch bywał arogancki i skłonny do napastliwych polemik. Wprawdzie powszechnie podziwiano go, ale gdy zostawił pierwszą żonę, Emmy Fratz, dla młodej aktorki Hedwig Freiberg, wybuchł skandal. Krewni zerwali z nim wszelkie stosunki. Mieszkańcy rodzinnego Clausthal zdjęli tablicę wmurowaną na miejscu jego urodzenia. Jego życie prywatne nie pomniejszyło jednak trwałych korzyści, jakie przyniosły ludzkości jego badania. Koch pracował aż do 7 IV 1910, kiedy zachorował. Przewieziono go wówczas do uzdrowiska Baden-Baden, gdzie zmarł 27 V 1910.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia