Koblencja
 
Encyklopedia PWN
Koblencja, Koblenz Wymowa,
m. w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, przy ujściu Mozeli do Renu.
założona ok. 9 r. p.n.e. jako rzym. twierdza (castellum); od 1018 w posiadaniu arcybiskupów Trewiru; w XI–XIII w. ośr. handlu winem; od 1254 w Reńskim Związku Miast; od 1789 ośr. fr. emigracji rojalistycznej, 1794 zdobyta przez rewolucyjne wojska fr.; od 1815 należała do Prus, od 1822 stol. prow. Nadrenia; po traktacie wersalskim okupowana 1919–23 przez Amerykanów, 1923–29 przez Francuzów (1923–24 działalność separatystycznego rządu Rep. Reńskiej). Przemysł spoż. (gł. winiarski — znane wina reńskie, piwowarski), metal., maszyn., chem., precyzyjny, papierniczy; port śródlądowy; szkoły wyższe; archiwa państw.; urzędy federalne: hydrograf., zaopatrzenia wojska i straży granicznej; siedziba dużego garnizonu wojsk.; ośr. turyst.; muzea (m.in. regionalne); rom. i rom.-got. kościoły; got.-renes. zamek książęcy (XIII, XIV w.); ratusz (XVI, XVII/XVIII w., dawne kolegium Jezuitów); pałac elektorski i teatr (XVIII w.); twierdza Ehrenbreitstein (przebudowa XIX w.). W okolicy Koblencji uprawa winorośli.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Koblencja, widok ogólny fot. E. Kuźmiuk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia