Kipling (Joseph) Rudyard
 
Encyklopedia PWN
Kipling
[kı̣plıŋ]
(Joseph) Rudyard Wymowa, ur. 30 XII 1865, Bombaj, zm. 18 I 1936, Londyn,
pisarz angielski.
Rozgłos zdobył jako autor opowiadań z życia wojskowych i urzędników ang. w Indiach (Plain Tales from the Hills 1888) oraz melodyjnych ballad żołnierskich (Barrack-Room Ballads 1892); apologeta bryt. ekspansji kolonialnej jako misji cywilizacyjnej, dostrzegał jednak odrębne wartości kulturowe podbitych ludów; fascynacja egzotyką Indii odbiła się w najwybitniejszym dziele Kiplinga, powieści Kim (1901, wyd. pol. 1902) i zbiorach fantastycznych opowieści: Księga dżungli (1894, wyd. pol. 1900 pt. Bracia Mowglego) i Druga księga dżungli (1895, wyd. pol. 1902); na swych wspomnieniach szkolnych oparł cykl opowiadań, połączonych fabularnie, Stalky i Spółka (1899, wyd. pol. 1923); dzięki walorom narracji, dowcipowi i fantazji Kipling zyskał współcześnie ogromną poczytność; 1907 otrzymał Nagrodę Nobla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia