Kawalerowie Mieczowi
 
Encyklopedia PWN
Kawalerowie Mieczowi, Rycerze Chrystusowi, łac. Fratres milicie Christi de Livonia,
zakon rycerski; zał. 1202 w Inflantach przez cysterskiego opata Teodoryka,
formalnie zależni od biskupa (później arcybiskupa) ryskiego, pod pretekstem obrony Kościoła prowadzili podbój ziem i ludów bałtyckich; dążyli do stworzenia własnego państwa; 1237, po klęsce w bitwie z Litwinami pod Szawlami (1236), przyłączeni do zakonu krzyżackiego, przyjęli ich regułę i ubiór, dając początek ich gałęzi inflanckiej, która przetrwała do 1561, gdy uległa sekularyzacji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia