Karkonoski Park Narodowy
 
Encyklopedia PWN
Karkonoski Park Narodowy,
obszar chroniony, zał. 1959 w szczytowych partiach Karkonoszy, 5951 ha, w tym 2220 ha pod ścisłą ochroną (2022);
Rok założenia parku: 1959
Powierzchnia (stan na XII 2007): 5 580,5 ha (od 2007)
Powierzchnia ochrony ścisłej (stan na XII 2007): 1 726,1 ha (od 2007)
Powierzchnia otuliny (stan na XII 2007): 11 265,0 ha (od 2007)
Strona www: kpnmab.pl/
graniczy z czeskim parkiem nar.; obejmuje pasmo górskie Karkonosze z najwyższym szczytem — Śnieżką (1602 m n.p.m.); w górnych partiach znajdują się grupy skał o fantastycznych kształtach, ponadto rumowiska skalne, cyrki lodowcowe i jeziorka, liczne źródła i potoki; na wierzchowinie torfowiska wysokie; roślinność o układzie piętrowym, z niewielkimi partiami naturalnych lasów bukowych; stanowiska wierzby lapońskiej i poryblinu jeziornego oraz reliktowej skalnicy śnieżnej; w faunie z gat. rzadszych — ryjówka górska, koszatka, siewka górska, płochacz halny; 1992 wszedł w skład międzynar. Rezerwatu Biosfery UNESCO (jako jeden z pierwszych czterech na świecie).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Karkonoski Park Narodowy fot. L. Zielaskowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia