Karakorum
 
Encyklopedia PWN
Karakorum
[tur., ‘czarny piarg’],
hindi Karākoram, urdu Quarāqoram, ang. Karakoram Range, chiń. Karakorum Shan,
system górski w Azji Środkowej, w Indiach, w zajętej przez Pakistan części stanu Dżammu i Kaszmir oraz częściowo w zachodnich Chinach;
ciągnie się z północnego zachodu na południowy wschód między Himalajami a Kunlunem; od zachodu graniczy z Hindukuszem i Pamirem; długość ok. 800 km; średnia wysokość ok. 6000 m; najwyższe szczyty: K2 8611 m, Gaszerbrum I 8068 m, Falchan Kangri 8047 m, Gaszerbrum II 8035 m. Zbudowany głównie z prekambryjskich gnejsów i granitów sfałdowanych w alpejskiej orogenezie. Rzeźba alpejska, doliny głębokie i wąskie; silnie zlodowacony (największe lodowce Sjaczen, Hispar, Baltoro); granica wiecznego śniegu na północnych stokach na wysokości ok. 5900 m, na południowych — ok. 4700 m. Klimat górski w strefie podpodzwrotnikowej, chłodny i suchy; roczna suma opadów 50–250 mm. Roślinność uboga; na stokach południowych do wysokości 3500 m lasy (złożone z osiki, brzozy, cedru). Trudno dostępne; przez przełęcz Karakorum (wysokość 5575 m) przechodzi droga łącząca Indie i Pakistan z Chinami; 1962–78 przez Karakorum zbudowano Szosę Karakorumską (długość ok. 800 km) z doliny Indusu, przez miasto Gilgit, dolinę rzeki Hunza, przełęcz Khundźerab (wysokość 4700 m) do Kaszgaru.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Karakorum, masyw Batura fot. L. Charewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Karakorum (Pakistan)fot. M. Guzy/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
K2 fot. K. Gardyna/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia