Kamieniec Ząbkowicki
 
Encyklopedia PWN
Kamieniec Ząbkowicki,
miasto w woj. dolnośląskim, w pow. ząbkowickim, w Obniżeniu Otmuchowskim, przy ujściu Budzówki do Nysy Kłodzkiej.
4,3 tys. mieszk. (2022). Jedna z najstarszych miejscowości na Dolnym Śląsku; piastowski gród pograniczny, zniszczony 1096 wraz z Bardem przez Czechów w czasie najazdu ks. Brzetysława na Śląsk; ok. 1208 zał. tu klasztor Augustianów, 1249 opactwo Cystersów; w 1. poł. XIII w., przy dawnym grodzie powstało miasteczko; od XIV w. pod zwierzchnictwem Czech, dzielił losy polit. Śląska; od 1742 w państwie pruskim (zgermanizowana nazwa Kamenz); do XIX w. ośr. roln.; w XIX w. ważny węzeł kol. (od 1875 przy linii kol. Wrocław–Międzylesie–Praga); od 1945 w granicach Polski; prawa miejskie od 2021. — Duży węzeł kol.; szpital i sanatorium przeciwgruźlicze; drobny przemysł (m.in. betoniarnia, rzeźnia, ośr. maszyn.); kościół pocysterski (2. poł. XIV w., przebudowany ok. 1700) o wystroju barok., z pozostałościami barok. klasztoru; neogot. pałac Hohenzollernów z 1836–63 (K.F. Schinkel), zniszczony po wycofaniu się wojsk niem. i po II wojnie świat. (obecnie w odbudowie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia