Kalais i Zetes

Kalais i Zetes, Kálais, Zḗtēs,

mit. gr. zrodzeni w Tracji skrzydlaci synowie boga wiatru Boreasza (stąd zw. Boreadami) i Orejtyi, bracia Kleopatry i Chione;

ich imiona oznaczają: ‘wiejący łagodnie’ i ‘dmący silnie’; uczestnicy wyprawy Argonautów uwolnili od harpii swego szwagra, Fineusa, męża Kleopatry; w literaturze staroż. istnieje kilka wersji tego mitu: wg Argonautiká Apolloniosa z Rodos, zgodnie z wyrocznią, wybawcami Fineusa mieli być Boreadzi; gdy nadleciały harpie, niestrudzeni K. i Z. ścigali je z mieczami w dłoniach aż do W. Błędnych (przez ludzi zw. Strofadami, W. Odwrotu), gdzie Iryda powstrzymała dalszą pogoń, przysięgając, że harpie nigdy nie powrócą; wg innych wersji, K i Z. zabili dwie spośród harpii; mity o ich śmierci mówią, że zmarli z wyczerpania w czasie powrotu z pościgu bądź zostali zabici przez Heraklesa na Tenos.