Kadosa
węgierski kompozytor i pianista;
[kọdoszo]
Pál, ur. 6 IX 1903, Léva (ob. Levice, Słowacja), zm. 30 III 1983, Budapeszt,
Kadosa Pál
Encyklopedia PWN
uczeń Z. Kodálya (kompozycja) i Z. Székelya (fortepian); od 1927 uczył gry fortepianowej w szkołach muz. w Budapeszcie, od 1945 profesor akad. muz. tamże; 1928 zał. grupę Modern Magyar Muzsikusok, zaczątek węg. sekcji Miedzynar. Tow. Muzyki Współcz.; w muzyce K. dominują pierwiastki nar.-folklorystyczne; kompozycje: 8 symfonii (1942–68) i in. utwory na orkiestrę: Gyászóda ‘oda żałobna’ (1945), Sonata „Pian e Forte” (1962), Sinfonietta (1974); koncerty — 4 fortepianowe (1931–66), 2 skrzypcowe (1932–41), altówkowy (1937); utwory kamer., fortepianowe, chóralne, pieśni, opera Huszti kaland [‘przygoda w Huszt’] (Budapeszt 1951).
