Kadare Ismail, ur. 27 I 1936, Gjirokastra,
pisarz albański;
Kadare Ismail
Encyklopedia PWN
od 1990 na emigracji we Francji; w twórczości splot wątków hist., współcz., uwarunkowań psychol. i związków z tradycją nar. służy refleksji filoz. nad metafiz. i polit. uwikłaniem losu ludzkiego, ukazaniu zagrożenia godności człowieka w zetknięciu z tyranią, zabobonem, zbrodnią, szaleństwem; zbiory wierszy (m.in. Përse mendohen këto male ‘o czym dumają te góry’ 1964), powieści: Generał martwej armii (1964, wyd. pol. 1984), Kronikë nė gur ‘kronika w kamieniu’ (1971), Kështjella ‘twierdza’ (1975), Krew za krew (1980, wyd. pol. 1988); opowiadania, nowele, eseje filoz.-lit. (zbiór Ftesë në studio ‘zaproszenie do studia’ 1990); najnowsze utwory, m.in. powieści: Pesha e kryqit [‘ciężar krzyża’] (Paryż 1991) i Piramida (Tirana 1995), nowela Shkaba [‘orzeł’] (Tirana 1996) oraz dziennik o Kosowie Ra ky mort dhe u pamë [‘spadło na nas nieszczęście, i się widzieliśmy’] (1999).
