Kaba, Al-, Al-Ka‘ba,
miejsce kultu muzułmanów;
Kaba, Al-
Encyklopedia PWN
w obecnej postaci rodzaj monumentalnego relikwiarza architektonicznego w formie prostopadłościanu (wysość 15 m, długość 12 m, szerokość 10 m) wzniesionego z bloków szarego kamienia na podstawie z marmuru; okrywa go czarny brokat (zmieniany każdego roku); we wschodni narożnik Al-Kaby jest wmurowany Czarny Kamień (Al-Hadżar al-Aswad, największa świętość islamu), który wg legendy Bóg przekazał Adamowi; pierwszą świątynię w tym miejscu miał wznieść Abraham ze swym synem Izmaelem. Al-Kaba znajduje się na dziedzińcu Świętego Meczetu (Al-Masdżid al-Haram) w Mekce i była otoczona kultem oraz stanowiła cel pielgrzymek plemion arabskich jeszcze przed islamem; Mahomet uznał pielgrzymkę (hadżdż) do Mekki za jeden z 5 obowiązków muzułmanina i nakazał zwracanie się twarzą w kierunku Al-Kaby (kibla) podczas modlitwy.
