Joachim z Fiore
 
Encyklopedia PWN
Joachim z Fiore, Gioachino da Fiore, ur. ok. 1132 lub 1145, zm. ok. 1202,
teolog, opat cystersów w Corazzo i Fiore;
opat cystersów w Corazzo i Fiore; występował przeciwko teologii trynitarnej P. Lombarda, uważając ją za heretycką, jednak jego własne poglądy na Trójcę Św. zostały potępione 1215 przez Sobór Laterański IV; po śmierci Joachima wielką popularność zyskały jego komentarze apokaliptyczne, w których nawiązując do chiliazmu (millenaryzm) głosił, że dzieje świata dzielą się na 3 części: okres Boga Ojca (Stary Testament), okres Syna Bożego (Nowy Testament) i okres Ducha Św. (tzw. Ewangelia Wieczna), który miał się zacząć ok. 1260, kiedy ukaże się duchowe znaczenie Ewangelii, a biskupów zastąpi nowy zakon ludzi duchowych; ruch joachimicki we Włoszech i Niemczech nabrał szybko cech sekciarskich, wpływając m.in. na spirytuałów franciszkańskich oraz inspirując wiele nurtów heretyckich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia